Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CONDICIONATUM

Gramatyka
  • Formycondicionatum, conditionatum,
  • Etymologiacondiciono
  • Odmiana -i
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajnijaki
Znaczenia
  • phil. phil. t. t. wyrażenie uwarunkowane, ujęte w zdanie mające postać okresu warunkowego

Pełne hasło

CONDICIONATUM s. CONDITIONATUM, -i n. (condiciono)
  • Dc.
phil. t. t. wyrażenie uwarunkowane, ujęte w zdanie mające postać okresu warunkowego; enuntiatum condicionale
GIEŁCZ. fol. A 5b: c-um de terminis conuertibilibiis vel sino nimis est transcendens, vt: homo, si est risibilis, hoc enim c-um verificatur de omni ente mundi.
Ib. pro noticia c-orum transcendentium ponitur talis regula: quandocunque terminus sequens coniunctionem condicionalem infert in consequentia bona terminum precedentem coniunctionem condicionalem — totum c-um est transcendens.
GŁOG. ExLog fol. 88b : quando arguitur a proposicione kathegorica vera de copulato disiuncto vel c-o extremo ad propositionem yppoteticam.
Ita saepius.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)