- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- A.
CodVit p. 248 (a. 1412) : dignemini condicando (ita ms. ed. condicendo, fort. leg. condictando) tractare cum consulibus].
I.
A. aliquid
1.
umówić się, uzgodnić, zgodnie postanowić; convenire, communi consensu constituere.
Syn.
convenire (
Lites I
p. 393, a. 1339
et saepius), concordare (
CodEp III
p. 333, a. 1485)
, concedere (cf.
infra 1), conventionem facere (
CracArt I V
p. 93, a. 1435)
, tractatus habere (
CodEp III
p. 333, a. 1485).
Additur
communiter (
KodWp II
p. 550, a. 1343)
, inter se (
KH II
p. 201,
a. 1490)
, ad invicem (
MARTIN. OP. Serm. fol. 226a).
Constr. : indicatur persona
a.
sq.
cum.
b.
sq.
inter:
Dogiel IV p. 16 (a. 1248) : de futuris discor diis inter praedictas partes sic c-tum est et concessum, ut etc.
ib. I p. 43 (a. 1411) : pacta inter suos et ... regis Hungariae oratores de induciis servandis ... c-ta.
ArHist III p. 217 (a. 1413) : arbitri ... et iste, qui terminum amicabilem inter nos c-xit wlgariter «smouil».Indicatur res
a.
sq.
acc.
b.
sq.
de, cf.
sq.
c.
sq.
inf.
KodWp V p. 110 (a. 1407) : in unum conuienimus et c-ximus ... Vladislao regi nostro ... obedienciam cum firma fide ... observare.
d.
sq.
enuntiato
obi.
Lites I p. 393 (a. 1339) : Cruciferi ... c-xerunt et convenerunt, quod etc.
RHist I p. 172 (a. 1384) : c-ximus cum ipso, quod etc.
e.
sq.
enuntiato finali
NIC. BŁ. Serm. III p. 185 : c-xerunt, vt vrsum occiderent.
KH II p. 201 (a. 1490) : c-xerunt... quomodo ... unus illorum ... succedat magno duci.
f.
sq.
pro:
CodEp III p. 333 (a. 1485) : pro nostro et Stephani bono et rebus omnibus c-emus et concordabimus.
2.
przyrzekać\ obiecywać; promittere, spondere
SSrSil VIII p. 3 (a. 1440) : Wratislavienses ... firmissime se permansuros cum infantulo Ladislao illis oratoribus c-xerunt.
3.
naznaczać, wyznaczać, zapowiadać; destinare, designare, indicere.
Syn.
statuere (
Dogiel I
p. 43, a. 1411).
4.
zatwierdzać;
approbare
*Dogiel V p. 182 (a. 1521) : vigore harum literarum c-imus et firmamus, decernimus et stabilimus, ut etc.
B.
aliquem ([e Pol.]zmówić)
1.
zgodzić, nająć; mercede conducere
AKap p. 263 (a. 1524) : convenerunt ... alias c-xerunt ... muratorem ad reformandum ecclesiam.
RachWaw p. 72 (a. 1525) : distributa pixidariis et c-tis.
RachBon II p. 103 : distributa c-tis et salariatis.
2.
nuptui
et
abs.
:
wyswatać; in matrimonium promittere
AGZ XI p. 171 (a. 1440) : c-xit alias «smowyl» Iwan ... pro filio suo Steczkone ... filiam ... fratris Anthossii.
Tom. VI p. 148 (a. 1522) : rntem vram ... generosam Annam Zarembiensem nuptui c-xisse.
II.
1.
mówić, wypowiadać, opowiadać; edicere, narrare
CIOŁ. Lib. II p. 59 : que vix sub narracione possunt c-i incommoda.Cf. Th. IV p. 138, 57 sqq. Part. perf. wyżej wymieniony; supra dictus
ArPrawn X p. 159 (a. 1405) : Nicolaus c-tus ib. saepius tactus, memoratussim.).
2.
sprzeciwiać się, zaprzeczać;
contradicere, negare
NIC. BŁ. Serm. II p. 336 : serui ... vbi audierint eas detractiones dominorum, debent c-re.
ArPrawn X p. 270 (a. 1409) : ad c-ndam contumaciam ... dna Osanna ... comparere non curavit.
KodUJ III p. 80 (a. 1480) : ad quas quidem rationes Nicolaus altarista ... verbo generaliter excipiendo c-xit.
III.
iur.
1.
se iuri
opowiadać się, tj. obstawać przy czymś; ius suum vindicare
AGZ XIV p. 180 (a. 1448) : Schachno reus ... c-bat se iuri alias «opowyadal szya» super summa pecuniarum.
2.
wypowiadać, upominać się (zwł. o zwrot rzeczy ukradzionej); iure repetere (praec. furtum).