Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CONDICIONALITER

Gramatyka
  • Formycondicionaliter, conditionaliter,
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana
  • Część mowyprzysłówek
Znaczenia
  • I.
    • 1. warunkowo, pod jakimś warunkiem, z jakimś zastrzeżeniem
    • 2. w formie umowy
  • II. w sposób domyślny, domniemany

Pełne hasło

CONDICIONALITER s. CONDITIONALITER adv.
  • F.
  • Th.
  • S.
  • B.
I.
1. warunkowo, pod jakimś warunkiem, z jakimś zastrzeżeniem; sub aliqua condicione.
Syn.
(tali) condicione ( Crac Art V p. 15, a. 1503).
Opp.
sine condicione ( ŁASKI ComPriv fol. 202a ).
N. constr. sq. enuntiato condicionali
PommUrk III p. 121 (a. 1291) : deuoluentur bona ... super filias ... ita c-r, si non sit heres masculus.
DŁUG. Hist. V p. 485 : in altera bullacensurarum ... c-r, si videlicet Kazimirus Poloniae rex per se vel per filium regnum Bohemiae susciperet ... mandabatur sublatio.
Ita saepius.
2. w formie umowy; per compositionem
AUnii p. 4 (a. 1386) : cum ipso domino Jagalone ... c-r difinivimus et taliter pactavimus (cf. KodPol III p. 338; CodEp II p. 7).
StPPP II p. 718 (a. 1466) : diuisio bonorum ... coram regia serenitate c-r alias «pod vmową» firmata.
II. w sposób domyślny, domniemany; per ambages
AKapSąd III p. 147 (a. 1510) : non c-r obiecit verba inhonesta de furto ... dno Sasino, sed simpliciter et deliberate aliquociens eadem repetens.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)