Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CUMULATUS

Gramatyka
  • Formycumulatus
  • Etymologia occurrit tantummodo comp. et superl.
  • Odmiana -a, -um
  • Część mowyprzymiotnik
Znaczenia
  • I. pomnożony, powiększony
  • II. + aliqua re wyposażony w coś

Pełne hasło

CUMULATUS, -a, -um
  • F.
  • Th.
  • S.
  • Dc.
  • BJ.
  • N.
(occurrit tantummodo comp. et superl. )
I. pomnożony, powiększony; multiplicatus, amplificatus, v. gr. gratia (saec. XVI), munus ( DŁUG. Op. p. 2 ) , remuneratio ( CALLIM. Hist. p. 57 ) , voluntas ( DŁUG. Hist. IV p. 362 ) , verba ( Tom. XIII p. 566, a. 1532), item census ( KodKrak p. 275, a. 1485) , fruges ( NIC. BŁ. Serm. II p. 208 ; ; fructus: DŁUG. Hist. II p. 18 ) , potentiae ( CodEp III p. 449, a. 1498 ; vires: AAlex p. 347, a. 1503) , pressurae ( DŁUG. Hist. II p. 94 ) .
N.
spectaculum i. q. magnificum, splendidum
DŁUG. Hist. IV p. 637 : quo c-ius foret spectaculum, rex aulam ... castri Budensis cum praelatis ... conscendit.
II. aliqua re wyposażony w coś; praeditus, ornatus
URSIN. fol. B IVa (= p. 56,11 W.) : cui ... vite cursus prosperior aut bonis omnibus c-ior fuerit.
*Tom. XII p. 119 (a. 1530) : cunctis animi dotibus c-issimus.
*Ib.XIV p. 32 (a. 1532) : quemquam ... omnibus ... dotibus, quae excelsam ... fortunam deceant, c-iorem.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)