Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CONSTITUTIVUS

Gramatyka
  • Formyconstitutivus
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -a, -um
  • Część mowyprzymiotnik
Znaczenia
  • I.
    • 1. składowy
    • 2. phil.+ phil. t. t. konstytutywny
  • II. singulare: znajdujący się?

Pełne hasło

CONSTITUTIVUS, -a, -um
  • F.
  • Th. (rec.),
  • Bl.
  • S.
  • B.
  • BJ.
I.
1. składowy; e quo aliquid constat
GALL p. 395 (=8,1 M. ): terra Sclavonica ad aquilonem hiis regionibus suis partialiter divisivis sive c-is (ita leg. c. mss. et edd. recentioribus ) existens, a Sarmaticis ... terminatur.
2. phil. t. t. konstytutywny; tworzący coś, decydujący o charakterze czegoś; constituendi vi praeditus, ad effectionem alicuius rei necessarius
MARTIN. OP. Serm. p. 76 : tria vltima, scilicet contritio, confessio et satisfactio sunt c-a penitentie.
*StPPP V p. 200 (a. 1414) : potestates imperatoris et papae formaliter c-ae se minime compatiuntur (cf. infra po testas imperialis formaliter constituit imperatorem et papalis papam).
BYSTRZ. Log. fol. g 6a : diffinitio differentie convenit differentie generice id est differentie c-e speciei (cf. id. AnalPost fol. h 4b).
Ib. fol. r 6b : omnis distinctio est per principium c-um.
GOST. Th. fol. 36b : principium formaliter et efficienter c-um (cf. WROCŁ. EpitConcl fol. 29b ).
Ib. fol. g 7b : intellectuale tantum est intellectualium c-um.
II. singulare: znajdujący się? ; positus? (in textu admodum confuso)
ZabDziej I p. 77 (a. 1465) : recedunt a iure, ubilibet fuerit c-um (cf. infra recedendo a iuribus suis, ubilibet constituti fuerunt).
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)