- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- A.
I.
propr.
1.
zwalić się z nóg, upaść, runąć; cadere, corruere.
N. de flore:
obsypać się, zwiędnąć; marcescere, procumbere
URSIN. fol. B Vb (=56,3 W.) : rose atque viole deflorescunt et c-unt.
2.
bić (o piorunie); ferire (de fulmine)
DŁUG. Hist. IV p. 341 : tonitrua simul et fulgura frequenti tempestate c-bant.
3.
in. imagine de sorte: wypaść;
i. q. cadere
KH VI p. 779 (a. 1465) : sic sors ipsius viri c-it, ut etc.
II.
transl.
1.
upadać na silach, słabnąć; debilitari
(praec.
de animo, corde, ingenio).
2.
podupadać, tracić znaczenie, ulegać; succumbere, vinci,
debilitari.
Simili sensu pass.
*KodWp I p. 441 (a. 1279) : ecclesias ... destructas ... sive c-sas ... reficere (cf. *StPPP I p. 378).
*Tom. I p. 209 (a. 1511) : conatus suos ... iniquos, ita Deo volente, undique c-i.
N. locut.
α.
sq.
in
c.
abl.
AGZ IX p. 33 (a. 1422) : statum regni nostri ... non in paucis ... c-re.
Tom. VII p. 300 (a. 1525) : ne tota gratia et opinio de nobis ... in parte magna c-ret.
β.
ad extremum :
MARTIN. OP. Chr. p. 87 : status Romanorum per internum bellum ... sic labefactatus est, vt pene ad extremum c-ret.
3.
animo
et
abs.
:
załamywać się, upadać na duchu, tracić odwagę; animo deficere, frangi.
Syn.
consterni (
DŁUG. Op.
p. 189
).
Additur
pavore:
DŁUG. Op. p. 207 : pavore ad aspectum umbrarum fictilium c-stis?
4.
popadać w jakiś stan, ulegać czemuś; incidere, delabi,
v.
gr. in anxietatem (
Tom. III
p. 445, a. 1515)
, iugum alicuius (
DŁUG. Hist. IV
p. 508
)
, laqueum et periculum (
id. LibBen III
p. 75
)
, ruinam (
JAC. PAR. I
p. 244,
a. 1448).
Cf. Th. IV 31, 53.
5.
ustać, skończyć się;
finem capere, quiescere, desinere.
6.
morte, fato
zginąć;
perire.
7.
in idem
zbiegać się, zgadzać ze sobą; concinere, congruere
JAC. PAR. I p. 421 (a. 1442) : quas auctoritates ... dimitto, quia in idem c-unt.