Ogólne
Pełne hasło
Więcej

COMPLACEO

Gramatyka
  • Formycomplaceo, conplaceo
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -ere, -ui, -itum
Znaczenia
  • I. podobać się, być miłym, odpowiadać komuś
  • II.
    • 1. przypodobać się komuś czymś, przysłużyć, odwdzięczyć za coś, zadośćuczynić, być życzliwie usposobionym
    • 2. + in mieć upodobanie w kimś, upodobać sobie

Pełne hasło

COM-PLACEO s. CONPLACEO, -ere, -ui, -itum
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • A.
  • N.
I. podobać się, być miłym, odpowiadać komuś; placere, gratum esse, convenire alicui. Saepe etiam impers.
N. glossam Pol.
AGZ XVII p. 349 (a. 1398) : si aliquid in presenti inscripcione ... sibi ... non c-erit alias «nye spodobylobi szye».
Additur
invicem :
ZabDziej II p. 475 (a. 1488) : cum ... sponsalia ... quibus invicem et carnaliter se coniungebant, contraxisset.
N. sensu quasi trans. :
zarządzać, postanawiać; constituere, decernere
PommUrk III p. 315 (a. 1297) : sicuti in invicem ordinauerunt et illorum propria voluntas c-bat.
Constr.
a. abs. b. sq. dat. c. sq. super
*KodWp I p. 52 (a. 1207) : super quo ... ita Deo c-uit, ut etc.
d. sq. inf. e. sq. in c. abl. f. sq. ut finali.
II.
1. przypodobać się komuś czymś, przysłużyć, odwdzięczyć za coś, zadośćuczynić, być życzliwie usposobionym; alicui placere, officia praestare, satisfacere, benevolum esse
*KodKKr I p. 36 (a. 1247) : fideles Christi ad c-ndum ei ... inuitamus (cf. *KodMp I p. 40, a. 1251; *ib. II p. 85, a. 1251; KodPol I p. 112, a. 1280).
KodMp III p. 56 (a. 1345) : supplicationi nobilium et praelatorum in hac parte gratiosius c-re volumus.
ArHist XII p. 296 (a. 1372) : promitto vobis, quod in omnibus, in quibus potero, vobis c-bo.
Ita saepissime.
Syn.
benefacere ( CodEp III p. 115, a. 1461) , inservire ( ArHist VIII p. 321, a. 1499).
N.
complacendi voluntas ( Lites II p. 166, a. 1413 ; syn. amicitia ib. ; KodUJ II p. 209, a. 1462 et saepius), item complacenda ( CIOŁ. Lib. II p. 85, a. 1428).
Constr.
a. sq. dat.
N. sq.
in c. abl.
KodMp IV p. 117 (a. 1409) : ob ... merita, quibus Andris ... ciuis noster ... in conspectu nostre maiestatis c-uit.
b. sq. abl.
ib. p. 37 (a. 1392) : fidelitatum studiosis obsequijs ... nobis ... sollicite studuerunt c-re.
Ita saepius. c. sq. in c. abl. d. sq. ad, in c. acc.
SSrSil VIII p. 214 (a. 1463) : quod ... velletis illi homini c-re ad bonum, qui in civitatis hujus commodum pluries v. paternitati c-uit.
2. (sq. in c. abl. ) mieć upodobanie w kimś, upodobać sobie; delectari.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)