- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- B.
I.
1.
propr. być niewidomym, niedowidzieć; caecum esse, hebeti imbecilloque visu
esse.
2.
transl. nie dostrzegać czegoś widocznego, być zaślepionym, nierozumnym; animum ignorantia vel cupiditate occaecatum habere, nihil cernere.
N. constr.
a.
sq.
abl.
MPH V p. 1000 (saec. XV) : ipsa re vera c-o ignoranciarum mearum tenebris palpabilibus existentibus.
b.
sq.
in
c.
abl.
Tom. V p. 353 (a. 1521) : dum in his, que omnes videbant, ipsi c-rent.
II.
pozostawać w ukryciu, zapomnieniu; obscurum, ignotum esse
DŁUG. Hist. I p. 111 : · regionem, Polonorum superiorum principum ... ignavia c-ntem tenebrescentemque, filii sui virtute et ... prudentia fore et illustrandam et in sublime erigendam.