Ogólne
Pełne hasło
Więcej

ARATOR

Gramatyka
  • Formyarator
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -is
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajmęski
Znaczenia
  • qui aratI

Pełne hasło

ARATOR, -is m..
  • F.
  • Th.
  • S.
  • Dc.
oracz; qui aratI (saec. demum XVI).
N. de
bove roboczy; iugalisj (ex Suet. Ves p.5 ).
Praec. tamen: rataj,parobek, bezrolny robotnik wiejski nie posiadający
I własnego pola ani inwentarza; famulus agri cui j tor, qui nec proprium agrum nec i umenta habet *KodMaz(K)
p. 45 (a. 1136) : villa ... quam tenuit olim Stanislaus a-r episcopi.
KodPol III p. 4 (ante a. 1166) : villas duas ... cum XL bubus et X equis et cum a-bus do, sic tamen ut his, que debent, restitutis a-es liberi recedant.
UrkBBr p. 3 (a. 1226) : cum ... quidam homines wlgariter appellati smardones, lazaky, strozones, papraznici, a-es, decimas non solverent.
N.
aratores colonorum :
KodMp II p. 103 (a. 1256) : omnes coloni ipsarum villarum et ... ipsius domus Miechoviensis, que amplioribus privilegijs meretur gaudere, quam predictorum colonorum a-es ac mercenarij et aduene, qui wlgariter «zalazi» vocantur. Praeterea
KodWp I p. 131 (a. 1233) ; ib. II p. 66 (a. 1292) ; DŁUG. LibBen I p. 198 . Cf. ARATORIUS.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)