- F.
- Th.
- Bl.
- Dc.
- B.
- L.
- N.
- K.
I.
propr.
a.
de animantibus: błąkający się, wałęsający się, błędny; errabundus, vagabundus,
vagus.
Occ.
zabłąkany, bezpański; qui nullius est
ArPrawn VII p. 40 : ne quis equum e-um repertum in profectione ... adseruare apud se caelandoaudeat.Cf. ib. p. 247 atque ERRABUNDUS.
b.
de herbis: dziko rosnący, dziki;
agrestis.
c.
stella
planeta;
i. q. errans
VHedv p. 632 : stellas in firmamento e-as.
Opp.
fixa (
FRANCO
p. 374
).
Cf. Th. V 2, 814,39 sqq.
d.
febris
gorączka powtarzająca się nawrotami o nieokreślonej porze i nasileniu; quae incertis quibusdam intervallis variaque vi recurrit
DŁUG. Hist. III p. 320 : coepit febribus, non simplicibus quidem, sed e-is et nunc quartanis, nunc tertianis, interdum quotidianis agitari.
MPH VI p. 505 (saec. XV ex.) : paciebatur febrem e-am.Ita saepius saec. XV—XVI.
Explicat
GŁOG. Alex. I fol. K IVa: febris e-a ... non semper venit eadem hora nec equaliter accidit in accidendo.Cf. Th. V 2,805,58 sq.
II.
transl. błędny, mylny, fałszywy (zwł. heretycki); pravus, falsus, perversus (praec. haereticus).