- F.
- Th.
- Bl.
- S.
ArPrawn I p. 408 (a. 1544) : si quando labi aut errari contigerit.]
I.
propr. błąkać się, wałęsać, błądzić; motu incerto moveri, vagari
a.
de animantibus. Additur vagabundum (
ArHist V
p. 177, a. 1488).
N. locut.
ab aliquo
odejść, opuścić; discedere (de coniuge)
ArHist V p. 155 (a. 1471) : ipsam Dorotheam male ab ipso Stanislao e-sse et deuiasse.
b.
de flumine
vago cursu
płynąć krętym biegiem, wić się; sinuato cursu fluere (
IO. VISL.
p. 180, v. 173
).
c.
de
febre
powtarzać się nawrotami o nieokreślonej porze i nasileniu; incertis quibusdam inter
vallis variaque vi recurrere
DŁUG. Hist. III p. 320 : dolor... e-nte febre tolerabilis putabatur.Cf. ERRATICUS. Part. praes, loco adi. errans,, -ntis
α.
zabłąkany, błędny; errabundus (de ove).
β.
stella
planeta;
i. q. erratica (
COPERN. Rv
p. 14
).
Simili sensu abs. loco subst.
ib. infra: revolutiones solis ... lunae et quinque e-ntium.
II.
transl.
1.
mylić się, błądzić, być w błędzie (zwł. o heretykach); in errore versari, falli, falsa
sentire.
Praec. de haereticis, nonnumquam addito
a (in) fide (
JAC. PAR. I
p. 366, a. 1440
;
AKapSąd II
p. 520, a. 1440
et saepius).
2.
błądzić, postępować w sposób niewłaściwy, grzeszyć; peccare, delinquere.
Constr. ad I—II:
a.
abs.
b.
sq.
gen.
?
TPaw IV p. 670 (a. 1398): testis [e-vit iuris (nisi leg. iurans]).c. sq. acc.
TPaw III p. 428 (a. 1398) : solvit poenam, quia bis rotam (i. iuris iurandi formulam ) e-uit.
Ib. IV p. 741 (a. 1399) : testes rotam e-erunt.d. sq. abl.
PAUL. CR. p. 140, v. 4 : si... e-ssem ... tuis, docta Minerva, locis.e. sq. ab. f. sq. in c. abl. g. sq. per. h. sq. sub :
FRANC. Orth. p. 151, 8 : sub quibus legibus vsus cernitur e-re.i. sq. adv. , v. gr. vehementer.
Simili sensu locut.
adv.
longo intervallo (
SSrSil IX
p. 246, a. 1467
:
longo, ut ajunt, e-as intervallo), toto caelo (
Tom. XVII p. 614, a. 1535 : is toto, quod aiunt, caelo e-at).