Ogólne
Pełne hasło
Więcej

COQUINARIUS

Gramatyka
  • Formycoquinarius, coquinarius, coquinaria
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -a, -um -ii -ae
  • Część mowyprzymiotnikprzymiotnikrzeczownik
  • Rodzajmęskiżeński
Znaczenia
  • I. kuchenny
  • II.
    • 1. kucharz, kuchmistrz
    • 2.
      • a. kucharka
      • b. kuchnia

Pełne hasło

COQUINARIUS, -a, -um
  • F.
  • Th.
  • Dc.
  • B.
  • BJ.
  • H.
  • N.
I. adi. kuchenny; ad culinam pertinens , v. gr. currus ( Tom. V p. 143, a. 1520) , caldarium ( AKapSąd III p. 286, a. 1505).
N.
officina
Tom. IV p. 314 (a. 1518) : c-e officine pro hospitibus facte.
II. subst.
1. coquinarius,, -ii m. kucharz, kuchmistrz; coquus vel coquinae magister
PommUrk II p. 531 (a. 1284) : testes ... Nicolaus comes ... Heinricus ... c-us.
LiegnUB p. 242 I (a. 1396) : Bartholomeus c-us, Nicolaus ... bursarius alii.
Ita saepius.
N. sq. gen.
ZabDziej II p. 312 (a. 1486) : Iohannes c-us ... archiepiscopi.
2. coquinaria,, -ae f.
a. kucharka; coqua
PEREGR. fol. h IIIb : prima iuvencula est hostiaria, secunda elemosynaria ... quarta c-a.
ADAM p. 303 : quae tibi furiosa c-a domi verba et ictus interdum temere inferat, taces.
N. glossam Pol.
GLb p. 42 : «cucharka», c-a.
b. kuchnia; culina
MPH I p. 832 (a. 1502) : abbas in c-a nunquam fere fiebat.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)