Ogólne
Pełne hasło
Więcej

COQUUS

Gramatyka
  • Formycoquus, coccus, cocus, quocus, ququus
  • Etymologia saepissime
  • Odmiana -i
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajmęski
Znaczenia
  • kucharz

Pełne hasło

COQUUS, -i m. scr. coccus,,cocus (saepissime) , quocus,,ququus
  • F.
  • Th.
  • S.
  • Dc.
  • B.
[gen. sg. coconis:
TPaw IV p. 446 (a. 1391) : cultellum cokonis.
]
kucharz; is qui cibos praeparat, artis coquinariae peritus.
N.
iunior kuchcik, pomocnik kucharza; puer culinarius
ArHist XI p. 120 (a. 1568) : junioribus c-is 2 septimanalis pecuniae per grossos 15.
N. glossas Pol.
RachJag p. 566 (a. 1394) : c-o dicto «cuchta».
GŁOG. Alex. I fol. 105a : c-us «kucharz».
Constr. sq. adi. vel gen.
KsgŁawKr p. 14 (a. 1367) : Stenoni c-o regis.
RachJag p. 2 (a. 1388) : pro ocreis ... c-o castrensi VII grossos.
Ita saepius.
N.
rodzaj książęcej ludności służebnej; servitia principis rei culinariae obeundae destinata
KodPol I p. 3 (saec. XIII in.) : contulit et has ... hereditates cum hominibus ... Szechovo cum c-is, Irgovo cum ... stabularijs.
KodWp I p. 277 (a. 1253) : damus etiam dominabus ... Obecanum c-um nostrum ducalem et servum cum sua posteritate.
Cf. etiam KodPol I p. 75 (a. 1254) ; KodTyn p. 40 (saec. XIV). Ad rem cf. K. Buczek, Książęca ludność służebna, Kraków 1958, p. 28 sqq.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)