Ogólne
Pełne hasło
Więcej

COPULATIVE

Gramatyka
  • Formycopulative
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana
  • Część mowyprzysłówek
Znaczenia
  • I. phil. phil. t. t. w sposób łączny, łącząc, zespalając (zdania), tak iż powstaje zdanie łączne, w formie zdania łącznego
  • II. sensu latiore: razem, naraz, łącznie

Pełne hasło

COPULATIVE adv.
  • F.
  • Th. (rec.,
  • lectio
  • dubia),
  • B.
  • H.
  • Ha.
I. phil. t. t. w sposób łączny, łącząc, zespalając (zdania), tak iż powstaje zdanie łączne, w formie zdania łącznego; copulando (propositiones)
BYSTRZ. Log. fol. z Va : enuntiatum 'contradictio est affirmatio et negatio ... eiusdem de eodem' ... debet intelligi copulatim et non c-e ... quia si intelligeretur c-e, sensus esset 'contradictio est affirmatio et contradictio est negatio'
GŁOG. Anim. fol. G Va : anima est, qua viuimus, sentimus, mouemur et intelligimus ... intelligendo eam definitionem c-e.
Id. Don. fol. O 6a : ista coniunctio 'et' in diffinitione posita debet capi expositiue et non c-e (cf. id. Porph. fol. r Ia).
Opp.
disiunctive ( BYSTRZ. Log. fol. z VIIIb et saepius), expositive (cf. ), etiam copulatim (cf. , GIEŁCZ. fol. A 5a).
II. sensu latiore: razem, naraz, łącznie; simul, insimul, una
StPPP VII p. 511 (a. 1478) : naturales, bastardos, spurios, manseres, natos incestuosos c-e aut disiunctiue ... ex illicito ... coitu procreatos ... legitimare.
VL p. 296 (a. 1504) : de officijs cancellariae cum episcopatibus et pari modo de officijs saecularibus c-e non tenendis (cf. ŁASKI ComPriv fol. 113b).
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)