Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CONTRADICTIO

Gramatyka
  • Formycontradictio, contradiccio, contradicio
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -onis
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajżeński
Znaczenia
  • I.
    • 1. propr.
      • a. przeciwne zdanie, to co ktoś mówi inaczej, odwrotnie
      • b. sprzeciw, sprzeciwianie się
        • α.
        • β.
        • γ.
        • δ.
    • 2. spór sądowy
    • 3. zakaz
  • II. log. log. t.t. sprzeczność
    • a. o pojęciach
    • b. o zdaniach, zwł. w tzw. kwadracie logicznym

Pełne hasło

CONTRADICTIO s. CONTRADICCIO s. CONTRADICIO, -onis f.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • B.
  • BJ.
  • A.
  • N.
I.
1. propr.
a. przeciwne zdanie, to co ktoś mówi inaczej, odwrotnie; id quod contra dicitur,sententia contraria.
b. sprzeciw, sprzeciwianie się; actus contradicendi, oblocutio, dissensio. Praec. iur. t. t. zaprzeczenie temu, jakoby żądanie powoda było w całości lub w części uzasadnione; sententia, qua citatus actoris postulata vel omnino vel ex parte irrita esse declarat (ad rem cf. O. Balzer, Przewód sądowy polski p. 129, 132)
KsgŁawKr p. 135 (a. 1375) : bona omnia ... ad ipsius amicos devolvere debebunt ... c-e qualibet partis alte rius cessante.
KodWp III p. 616 (a. 1390) : renunciantes ... excepcionibus, c-bus doli et mali quibuscunque, per quod presens privilegium viciari poterit vel infringi.
Ita saepissime.
Syn. et iuxta posita
difficultas ( ArHist VIII p. 376, a. 1505) , impedimentum ( APozn I p. 15, a. 1435 et saepius), obstaculum ( KodMp IV p. 164, a. 1418).
N. locut.
α. sine (absque) ulla (aliqua, qualibet, quacumque, omni) contradictione ( KodPol I p. 5, a. 1153 et saepissime.
N. sq. gen.
KsgKaz p. 371, a. 1398 : debet dare I fertonem sine c-e ullorum verborum).
Item
sine contradictionis obstaculo ( *Lites II p. 432, a. 1404) .
β. contradictione proculmota ( StPPP VIII p. 361, a. 1390) , quiescente et amota ( KsgŁawKr p. 168, a. 1391) , exclusa ( ib. p. 313, a. 1397) , segregata ( KodMp IV p. 73, a. 1400) , semota ( TArch p. 30, a. 1409).
γ. contradictione non obstante ( StPPP III p. 37, a. 1423—1532 et saepius), cessante ( sq.)
δ. defectus contradictionis ( ZabDziej III p. 33, a. 1490 et saepius).
2. spór sądowy; lis coram iudice acta
StPPP II p. 899 (a. 1494) : habent terminum ... iuxta concitecionem ad satisfaciendum et c-em alias «sporą» in actis presentibus contentam.
Ib. p. 918 (a. 1496) : domine iudex, non intrando c-em, alias «nye wsthyempuyącz w przyę», peto decerni euasionem.
3. zakaz; interdictum
AGZ XV p. 307 (a. 1493) : patraverunt penas regales ... ex quo ultra c-em ministerialis sua frumenta vendiderunt.
II. log. t.t. sprzeczność; oppositio.
a. o pojęciach; de notionibus
GŁOG. Porph. fol. s IIIb : Arestotiles ... dicit: c-o est affirmatio vel negatio opposite, vt 'sedere' et 'non sedere'.
BYSTRZ. Log. fol. s IVa : c-o est inter res significatas per contradictoria.
Ita saepius.
b. o zdaniach, zwł. w tzw. kwadracie logicznym; de propositionibus, praec. de eis, quae sibi in quadrato logico, quod vocatur, decussatim opponuntur
GŁOG. Anal. fol. 30b : propositio ... dyalectica indifferenter recipit quamlibet partem c-is.
Id. Hisp. fol. 23b : non est verius dare c-em nisi negationem preponere toti propositioni.
Ita saepissime. Distinguitur apparens ( BYSTRZ. Elench. fol. r VIIb) , diminuta ( ib. fol. s Ia ).
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)