Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CONCREMATIO

Gramatyka
  • Formyconcrematio, concremacio
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -onis
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajżeński
Znaczenia
  • I. spalenie, podpalenie
  • II. przetopienie

Pełne hasło

CONCREMATIO s. CONCREMACIO, -onis f.
  • F.
  • Th. (rec.),
  • Bl.
  • S.
  • B.
I. spalenie, podpalenie; actus seu effectus concremandi, igni delendi
PEREGR. fol. A IVa : festum vocatur c-o ossium beati Johannis Baptiste.
Lites I p. 68 (a. 1339) : c-e centum ecclesiarum.
N. glossam Pol.
KsgCzer p. 39 (a. 1413) : Nicolaus ... jurauit ... contra Wanczslavam ... pro c-e vulgariter «o poszego».
II. przetopienie; actus conflandi, recoquendi
ArPrawn I p. 88 (a. 1538) : de quadam c-e cerae falsificatae.
Cf. CONCREMO I 3.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)