- F.
- Th.
- Bl.
- S.
phil.
t. t. skonkretyzowanie, sprowadzenie do konkretu; actus abstracto concreti vim impertiendi
GŁOG. ExLog fol. 100a : est eciam ibi figura dictionis, quia propter c-em huius termini ‘homo’, per quam c-em ‘homo’ trahitur ad predicandum de Corisco, credimus, quod ‘hoc’ significet ‘hoc aliquid’ sicut et Coriscus.
Ib. fol. 47a : termini ... variantur secundum c-em et abstractionem.
N.
powiązanie; coniunctio
GIEŁCZ. fol. A 2b : cum c-e tamen ad suppositum.
Ib. fol. A 3a : nomen adiectiuum tenetur dupliciter, scilicet adiectiue, vt quando accipitur pro suo significato formali sub modo c-is ad subiectum.