- F.
- Th. (rec.),
- S.
I.
propr. zawalenie się, zniszczenie, upadek;
lapsus, ruina
KodKrak p. 172 (a. 1422) : aggeres ... piscinarum rumpere aut c-ui dare.
N. in imagine
PP II p. 194 (a. 1454) : in quorum firmitate vel c-u fedus pacis perpetue ... dependet (cf. VL p. 173, a. 1454).
II.
transl.
1.
upadek, zagłada, klęska; ruina, pernicies, interitus
KodMp IV p. 62 (a. 1399) : ecclesie c-ui et ruine succurrere.
CIOŁ. Lib. II p. 168 : civitas si liberalitatis regye dextera sibi subtrahatur, perpetuo c-ui relinquatur.
CodEp I 1, p. 143 (a. 1444) : de eius regni calamitatibus et c-u.Ita saepius.
2.
upadek moralny, grzeszne postępowanie; mores corrupti, peccatum
DŁUG. Op. p. 84 : Boleslaus rexin contemptum et quamdam desperationem gravissimo praecipitatus c-u.
3.
monetae
obniżenie wartości; valoris imminutio
AKapSąd I p. 32 (a. 1434) : durante et stante diminucione et c-u grossorum latorum Pragensium.