[COERCITATIO]
s.
COHERCITATIO,
-onis
f.
(coerceo, cf. coercitio)
- Bl.
władza karania; ius potestasque coercendi, puniendi, coercitio
DyplMog p. 51 (a. 1344) : nos ... subicimus ... c-i ... episcopi Cracoviensis, ita, quod liceat sibi ... in nos excommunicationis ... sententias ferre.