- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- B.
I.
abstr. zejście się, zebranie, spotkanie;
actus coeundi, congressus, conventus.
N.
humanus
i. q. hominum
DŁUG. LibBen I p. 604 : cum ... oppidum c-u humano ... coaluisset.
II.
concr.
1.
zgromadzenie, grono, zastęp; collegium, societas,
congregatio.
N.
α.
Basiliensis
uczestnicy soboru w Bazylei; de eis, qui concilio Basileae intererant
(
*CodEp I 1,
p. 124, a. 1441).
β.
Christianus
społeczność chrześcijańska; Christianorum communitas(
KodKKr II
p. 433, a. 1418).
γ.
clericalis
kler; clerus(
AKapSąd II
p. 287, a. 1482).
Simili sensu religiosus (
PAUL. CR.
p. 5
).
δ.
fratrum, sanctimonialium
sim.:
zgromadzenie zakonne, klasztor; coenobium (
KodMp IV
p. 272, a. 1432
et saepius). Simili sensu sacer (
DŁUG. Hist. I
p. 289
).
2.
gromada, tłum, rzesza; turba, caterva, multitudo,
v.
gr.
sanctorum (
MPH V
p. 838,
saec. XVI).
Frequenter in imagine,
v.
gr.
morum
(
CIOŁ. Carm.
p. 69
)
, deliciarum (
RFil XXII
p. 24, a. 1512)
, voluptatum (
ArPrawn I
p. 407,
a. 1544),
etiam
stoliditatis (
KADŁUB.
p. 115
:
dudum inmanissime stoliditatis c-us te ... absorbuit).
N.
tenebrarum
moce piekielne; mali spiritus
DŁUG. Op. p. 118 : ad cuius s. Stanislai iussionem ... omnis ... tenebrarum c-us ... me reliquit.