- Th. (rec.,
- -o,
- dubia
- lectio),
- Bl.
- Dc.
- B.
- BJ.
I.
propr. sąsiadować, stykać się, graniczyć; vicinum esse, adiacere, attingere
KodKKr I p. 95 (a. 1273) : sors adiacet ... et c-atur.
Concl. p. 154 (a. 1521) : ortulus ... sit communis ... ad usumfructum ... custodi Sandecensi, cuius habitationem c-atur.
N. de consanguinitate
Lites II p. 316 (a. 1413) : successores iure filiacionis continuo et contiguo, continuato seu c-to de legittimis matrimoniis ... procreati.
II.
transl. być związanym, należeć; coniunctum esse, pertinere ad aliquid
NIC. BŁ. Serm. I p. 419 : quae elementa aqua et aer in diuersis partibus superficiei terrae cohaerent, sed ... ignis ... immediate corporibus coelestibus c-atur.