Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CONTINENS-2

Gramatyka
  • Formycontinens, continentia,
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -ntis -ium
Znaczenia
  • I. n. m.
    • 1. phil.+ contentum) quod in se aliquid continet (opp.
    • 2. pass.
      • a. quae aliqua re continentur, ex quibus aliquid compositum est
      • b. magnitudo
  • II. terra (saec. XV).

Pełne hasło

2. CONTINENS, -ntis subst.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • H.
I. generis n. (et m. ? cf. infra 55 et 1174, 11)
1. sensu act. phil. to, co w sobie coś innego mieści, zawiera; quod in se aliquid continet (opp. contentum)
ConcPol IV p. 193 (a. 1438) : Deus creavit celum et terram, et c-ns et contentum.
WROCŁ. Epit. fol. d Va : gratia vnius partis totum denominatur c-ns et gratia alterius partis totum denominatur contentum.
DOBCZ. Ars fol. a IIb : propter c-em id est propter locum vel loca.
Cf. etiam GŁOG. Alex. I fol. 150a .
2. sensu pass.
a. zawartość; quae aliqua re continentur, ex quibus aliquid compositum est
RachDw I p. 3 (a. 1553) : laminula ponderis et c-is, ut sequitur.
N. pl.
continentia,, -ium treść; argumentum
*DokPaul p. 31 (a. 1382) : alterius ... bulle c-ia in hec verba ... habebantur.
Cf. CONTINENTIA I 1 CONTENTUM I.
b. rozmiar, wielkość; magnitudo
DŁUG. Hist. I p. 32 : lacus ... unius quartalis milliaris c-em in omnes partes habens.
II. generis f. ląd stały; terra (saec. XV).
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)