- F.
- Th.
- Bl.
- L.
[comp. durius;
superl. durissime:
MARTIN. OP. Chr.
p. 35
;
*Lites I
p. 438, a. 1331
;
FormJ
p. 27
;
DŁUG. Hist. IV
p. 176
;
;cf. Th. V 1, 2313, 30
sq.
]
I.
propr.
na twardym; in loco duro.
II.
transl.
1.
ostro, surowo, mocno, gwałtownie; severe, acerbe, graviter, vehementer.
2.
niechętnie, z trudnością;
animo invito, non facile, aegre.
3.
niezręcznie, niewłaściwie; parum apte, aspere.
4.
mus. de voce: twardo (brzmiący); aspere
FELSZT. OpCong fol. A 3b : naturalis cantus ... qui se habet neutro modo, hoc est nec nimis d-e nec molliter sonans.Cf. DURALIS DURUS II B 2 b.