- F.
- Th.
I.
nieco twardo, ostro brzmiący; paulo durior.
N.
α.
sensu latiore
Tom. XV p. 18 (a. 1533) : cum videatur illis responsum quo ad tres articulos esse d-um ... suscipere illud non possent.
β.
mus.
KROMER. MusEl fol. C la : hemidiapason incondita et d-a octaua est, sex tonos et semitonium in se habens.
II.
twardy, przykry, trudny do zniesienia (wykonania); durus, molestus, difficilis perpessu vel factu
AAlex p. 199 (a. 1502) : aliqua visa sunt utrisque nostrum quodammodo d-a et difficilia nec posse nos cum honestate et bona ratione ad ea accedere.CRIC. in
Tom. XII p. 312 (a. 1530) : quae conditiones sunt d-ae.
Inde
subst.
duriusculum,,
-i
n.
umartwienie; corporis vexatio voluntaria
Tom. III p. 347 (a. 1515) : vra mtas ... sue ... valetudini ... nunc precipue omni cura ... obsecundet, jejunis ceterisque id genus d-is omnibus penitus posthabitis.