- F.
- Th.
- S.
I.
A.
1.
trzymać w rozterce, dręczyć,ogarniać, przejmować; diversis rebus souicitumtenere,afficere,affligere.
Constr.
a.
sq.
abl.
(saepissime).
b.
sq.
de:
DŁUG. Hist. I p. 226 : me de vobis ... d-et et singulari cruciatu conficit cura.
c.
sq.
enunt.
interrog.
DŁUG. Op. p. 14 : quemnam modum ad melius vivendum assumeret, s. Stanislaus assidua perplexitate d-batur.
Id. Hist. I p. 416 : dux cui praestiturus sit suffragium ex contendentibus, plurimum fluctuans et d-tus.
2.
utrzymywać w jakimś stanie; aliqua condicione servare
DŁUG. Hist. II p. 147 : foeda ... clades... diu partem utramque sub quiete d-uit.
Ib. IV p. 52 : rex cessit ex sententia spemque omnem pacis, qua in eam horam d-batur, deposuit.
Ib. p. 264 : rex ... in spe illos legatos, quoad potest, d-eat, ut etc.
Constr. sq. abl. ,
in c.
abl.
vel sub ut supra.
B.
1.
zatrudniać, zajmować czymś; occupatum tenere, distrahere.
Praec.
negotiis sim.
Item
modulamine :
CRIC. p. 107, v. 22: Neptunus ... Sirenes mittit blando modulamine quae nos d-eant, fessis ut mora grata foret.
2.
opóźniać,odwlekać,przeszkadzać; morari,
impedire.
Constr. sq. acc. vel
quin (
DŁUG. Op. p. 632).
II.
utrzymywać, zatrzymywać coś; detinere, in possessione tenere
CodEp III p. 590 (a. 1492) : quo facilius preposituram ipsam et eius possessionem d-eat, ius ordinarium asserit detentor vestram sanctitatem nova provisione confirmasse.