General
Full Entry
More

DISIUNCTIM

Grammar
  • Formsdisiunctim
  • Etymologyancient Latin
  • Inflectional type
  • Part of Speechadverb
Meaning Outline
  • I. seorsum, separatim.
  • II. log. per disiunctionem(termino rum)

Pełne hasło

DISIUNCTIM adv.
  • F.
  • Th.
  • S.
I. osobno, z osobna; seorsum, separatim.
Iuxta posita
distincte ( KodKrak p. 178, a. 1424) , diverso modo ( Tom. XIV p. 350, a. 1532) , specifice ( CorpJP III p. 642, a. 1521).
Opp.
coniunctim ( DyplMog p. 164, a. 1582).
II. log. t. t. rozłącznie, w sposób rozłączny (tj. za pomocą alternatywy lub dyzjunkcji terminów); per disiunctionem(termino rum) , cf. s. v. II 1
GŁOG. ExLog fol. 7a : verum argumentum concluderetur, si ‘vel’ teneretur hic disiunctive, modo hic debet teneri d-m, ut scilicet coniungit inter terminos et non inter proposiciones.
Ib. fol. 89b : ly ‘vel’ potest capi d-m vel disiunctiue.
Ita saepius.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)