- F.
- Th.
- S.
I.
osobno, z osobna;
seorsum, separatim.
Iuxta posita
distincte (
KodKrak
p. 178, a. 1424)
, diverso modo (
Tom. XIV
p. 350, a. 1532)
, specifice (
CorpJP III
p. 642, a. 1521).
Opp.
coniunctim (
DyplMog
p. 164, a. 1582).
II.
log.
t. t. rozłącznie, w sposób rozłączny (tj. za pomocą alternatywy lub dyzjunkcji terminów); per disiunctionem(termino
rum)
,
cf.
s.
v.
II 1
GŁOG. ExLog fol. 7a : verum argumentum concluderetur, si ‘vel’ teneretur hic disiunctive, modo hic debet teneri d-m, ut scilicet coniungit inter terminos et non inter proposiciones.
Ib. fol. 89b : ly ‘vel’ potest capi d-m vel disiunctiue.Ita saepius.