Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DISIUNCTIVUS

Gramatyka
  • Formydisiunctivus, disiunctiva
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -a, -um -ae
  • Część mowyprzymiotnikrzeczownik
  • Rodzaj
Znaczenia
  • I. rozdzielający, rozłączny, służący rozróżnieniu
    • a. gram.+ coniunctio nomen
    • b. mus.+ punctum:
  • II. log. log. t. t. rozłączny tj. alternatywny lub dyzjunktywny
    • a. + propositio
    • b. + descensus:
    • c. + modus

Pełne hasło

DISIUNCTIVUS, -a, -um
  • F.
  • Th. (rec.),
  • S.
  • L.
I. rozdzielający, rozłączny, służący rozróżnieniu; qui disiungit
a. gram. . coniunctio ( GŁOG.Alex. II fol. d IVb et saepius),item nomen :
WROCŁ. EpitConcl fol. e IVb : ‘persona’. hoc nomen potest poni tripliciter in oratione; primo sine nomine d-o ... v.gr.‘Pater est persona’,secundo ... cum nomine d-o et hoc ... cum nomine relatiuo in masculino genere v. gr.‘alius est Pater in persona’ ... vel in feminino genere, v. gr. ... ‘alia est persona Patris’.
b. mus. punctum:
KROMER MusFig fol. G IIb : punctum ... d-um ... disiungit gradus.
II. log. t. t. rozłączny tj. alternatywny lub dyzjunktywny; qui ad disiunctionem (cf. s. v. II 1) pertinet
a. propositio :
WROCŁ. Dial. fol. C IIa : propositionis ipotetice tres sunt species principales, scilicet conditionalis, copulatiua et d-a.
Ib. fol. C IIb : d-a propositio est illa, in qua coniunguntur due propositiones cathegorice per... coniunctionem ‘vel’ aut sibi similem ... vt ‘Socrates currit vel Plato disputat’; ad eius veritatem sufficit alteram partem esse veram.
Hoc sensu etiam abs. loco
subst. disiunctiva,, -ae f.
GIEŁCZ. fol. A 6a : ad veritatem d-e sufficit, quod sit altera pars eius vera.
WROCŁ. Dial. fol. E IVb : tercia species syllogismi hypothetici est a tota d-a cum destructione vnius partis ad alteram eius partem non destructam, vt ‘homo est animal vel homo est asinus; sed nullus homo est asinus; ergo homo est animal’.
Ita saepius. . Occ. in textibus, qui ad logicam non pertinent
SSrSil VII p. 167 (a. 1467) : veritas post quindenam hujus d-e patuit (cf. contextum ).
Concl. p. 162 (a. 1524) : de prandio apparando ... data est eis sententiariis pro arbitrio d-a eadem ut baccalauriis.
b. descensus:
BYSTRZ. ParvLog fol. G Ib : est autem d-us descensus, in cuius consequente supposita in supponendo tantum alicuius termini coniunguntur distributiue.
WROCŁ. Dial. fol. M IIa : descensus ... d-us est, , quando in descendendo sub aliquo termino communi subinfertur vna propositio ipotetica d-a composita ex omnibus singularibus illius propositionis ... vt ‘omnes apostoli Dei sunt duodecim, ergo isti apostoli Dei et isti apostoli Dei ... sunt duodecim’.
Opp.
descensus copulativus:
GIEŁCZ. fol. O 2a : sub quocumque termino potest fieri descensus copulatiuus, sub eodem potest fieri descensus d-us disiunctus et quandoque copulatus.
c. modus significandi
GŁOG. ExLog fol. 78a : equivocum habet sua significata, uno modo per modum copulatiuum, alio modo per modum d-um.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)