- F.
- Th.
I.
log.
t. t.wyrażenie rozłączne (alternatywa lub dyzjunkcja); disiunctio vel alternativa,quae nunc dicitur
BYSTRZ. AnalPost fol. c VIIIb : in ista propositione ‘numerus est par vel impar’ ... partes illius d-i sunt contradictorie.
GŁOG. Anal. fol. 52a : hoc d-um ‘par vel impar’ est passio conuertibilis cum numero.
Id. Hisp. fol. 17b : d-um ex terminis singularibus est terminus communis, ut ‘Joannes vel Petrus currit’.Ita saepius.
N.
condicionatum:
BYSTRZ. AnalPr fol. g IIIa : d-um condicionatum equiualet copulato, est enim d-um conditionatum, quando alicuius conditionalis antecedens sit vnum totum d-um, vt ‘si Socrates sit vel non sit, ipse est homo’.Cf. COPULATUM
II.
rhet. jeden z tzw. kolorów retorycznych; unus e coloribus rhetoricis qui dicebantur
(ad rem
cf.
L. Arbusow, Colores rhetorici, Gottingen1963,
p.
59)
StPPP X p. 47 (saec. XV in.) : colores verborum sunt ... transitio ... occupacio, d-um, coniunctum, adiunctum.