- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
- B.
- BJ.
- A.
- N.
I.
act. sprzeciw, przeciwstawianie się, sprzeciwianie się (komuś lub czemuś); actus alicui (rei) adversandi, repugnandi, resistendi
GALL p. 438 (= 81,11 M. ): populum ... ad fidelitatem fratris et c-em Zethei ... animavit.
KADŁUB. p. 163 : eatenus ... tuas habere robur constitutiones ... ulla c-e non deroges.Ita saepissime.
N. iuncturas
α. contrarietates facere (
CodVit
p. 814, a. 1429).
β.
contrarietatis obiectio (
PommUrk V
p. 67, a. 1312)
, obstaculum (
AKapSąd III
p. 145, a. 1510).
Praec.
a.
odmowa; actus recusandi, denegandi
CodVit p. 106 (a. 1404) : significavimus de c-e omagii dicti Drezdno.
b.
niezgodność zdań; dissensio
JAC. PAR. II p. 313 (a. 1449) : decisio ... istius questionis est multum difficilis ... propter c-em multorum doctorum.
II.
pass. przeciwieństwo; contrarium, oppositio.
N. locut.
contrarietate pugnare :
Tom. XIII p. 326 (a. 1531) : de eadem re nobis ... alia per Erasmum, alia per Laski, quae invicem c-e pugnant, nuntiantur.Praec. log. t. t. przeciwieństwo w kwadracie logicznym; de propositionibus, quae in quadrato logico sibi adversae collocantur
GŁOG. Porph. fol. v IIIa : capitur c-s communiter pro repugnantia aliquarum enuntiationum vel etiam opinionum, que sic se habent adinuicem, quod vna existente vera, necesse est alteram esse falsam.