General
Full Entry
More

CAESPITO

Grammar
  • Formscaespito, cespito
  • Etymologyancient Latin
  • Inflectional type -are, -avi, -atum
Meaning Outline
  • I. propr.
    • 1. caespiti pedem impingere
    • 2. pede incerto ambulare, lapsare, claudicare
    • 3. incerte moveri, haerere, haesitare
  • II. transl.
  • I. dubitare, incertum, inconstantem esse
    • 2. errare

Pełne hasło

CAESPITO s. CESPITO, -are, -avi, -atum
  • Th. (rec.),
  • Dc.
  • B.
  • BJ.
  • N.
I. propr.
1. de equo: potykać się; caespiti pedem impingere
DŁUG. Hist. I p. 79 : equi ... primum c-ant subsistuntque, et ad extremum concidunt.
Ib. p. 446 : equi ... c-re moeroremque quendam prae se ferre coeperunt.
Ib. III p. 233 : rex ... equo c-nte ... in terram collapsus.
2. de hominibus: niepewnie stąpać, potykać się, utykać; pede incerto ambulare, lapsare, claudicare
CodSil V p. 309 (a. 1340) : vergens ad senium... cui... sufficiat pedibus terram c-ndo terere.
MPH VI p. 505 (saec. XV) : puellula ... cepit aliquantulum c-ndo ambulare.
NIC. BŁ. Serm. I p. 242 : caecus ... sedebat ... quia ambulando c-re (ed. cespitate) timebat.
N.
słaniać się, padać; labare, cadere
ChrPetri p. 777 : tortore ... accelerante et Petro prae dolore c-nte summitas tantum linguae ipsius praecisa fuit.
3. de lingua, labiis: niepewnie poruszać się, zacinać się; incerte moveri, haerere, haesitare
CodEp I 2, p. 137 (a. 1453) : a tua sanctitate confido veniam ... c-ntibus labiis.
NIC. BŁ. Serm. II p. 142 : iracundi hominis lingua c-atur.
II. transl.
I. wahać się, wątpić, być chwiejnym; dubitare, incertum, inconstantem esse
RFil XXIV p. 352 (a. 1434) : c-at de salute sua «stysknye szobye».
AKapSąd II p. 568 (a. 1452) : multi in ... fide ... c-ntes ... ad eum confugerunt.
DŁUG. Hist. I p. 466 : pavidum ... archiepiscopum et, quid ageret, c-ntem.
Tom. III p. 28 (a. 1514) : quidam ... in fide erga nos c-ntes ... hostem in perniciem nostram ... videntur concitare.
2. mylić się, popełniać błędy; errare
SACR. Elucid. fol. 24b : propter imminens periculum ... obstitrices attonite vix seipsas congnoscunt et c-ant in factis et verbis.
N.
iur. popełniać błędy w rocie przysięgi; in iuris iurandi formula pronuntianda errare
TPaw IV p. 419 (a. 1390) : Marcusch ... tenetur penam, quod iurando c-vit (cf. ib. p. 420).
KsgMaz I p. 54 (a. 1406) : Mroczek ter c-vit, ergo manet in triplici sex marcis.
Cf. CAESPES II et CAESPITATORIA.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)