- F.
- Th.
- S.
I.
klęska w zbiorach. zwł. gradobicie; segetum strages, praec. grandine facta.
N. constr. sq.
in
c.
abl.
Tom. I p. 43 (a. 1509) : Russia ... a muribus ... tantam c-em in segetibus accepit.
II.
I.
zniszczenie, spustoszenie; vastatio, depopulatio
KodMp I p. 93 (a. 1268) : cum ... cenobium ... per Tartaros ... sit penitus adnullatum et ignis consumpcione infauillatum, ex imo cordis tali c-i compacientes etc.
DŁUG. Op. p. 345 : Gnesnensis ecclesia invasa c-em ... ingentem pertulit.
Id. Hist. V p. 78 : Thartari... Podoliam magna vastitate et c-e afficiunt.
2.
strata, krzywda; damnum, iniuria
KodWp I p. 164 (a. 1236) : me gravem c-em ... cenobii... considerasse ac continuam defectionem domus intellexisse, quam habebant.
StPPP III p. 66 (a. 1496) : pauperes homines ... in sua negligi iustitia contingebat, quorum c-i consulere cupientes etc.
IANIC. p. 286 : Nanderalba intercepta doluimus... alterum propugnaculum ... amisisse, verum brevi post c-is eius obliti sumus.
3.
porażka, zawód;
coeptum frustratum
CodVit p. 749 (a. 1427) : c-is inopinate despectum ... enarrare.
4.
ciężkie położenie, nieszczęście, niebezpieczeństwo; res adversae, malum, periculum.
N. glossam Pol.
GLb p. 14 : c-s ... «lychota».
Praec.
a.
ubóstwo, nędza; egestas, paupertas
KodUJ II p. 179 (a. 1456) : singuli mediam taxam ... introituum suorum ... ad rescindendam publicam c-em et necessitatem ... obtulissent.
DŁUG. Hist. IV p. 594 : unius ... oratio communem civitatis totius disserentis c-em ... et illorum enumerantis divitias.
AKapSąd I p. 297 (a. 1515) : oppida ... igne absumpta multos c-e extrema oppresserunt.
b.
upadek moralny; mores corrupti
ArPrawn I p. 408 (a. 1544) : non tantam ... esse nostrorum temporum c-em arbitror, ut non existimem ... esse plurimos, qui religione ac morum castitate possint cum veteribus comparari.