Ogólne
Pełne hasło
Więcej

BENEVOLE

Gramatyka
  • Formybenevole, benivole, bennivole, bonivole
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana
  • Część mowyprzysłówek
Znaczenia
  • I. benigne, amice, liberaliter.
  • II. suo arbitrio, sponte, nemine cogente
  • III. sine impedimento, libere, ad libitum
  • IV. benevolentiam alicuius exspectando

Pełne hasło

BENEVOLE adv. scr. benivole,,bennivole,,bonivole
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • B. (beni-),
  • BJ.
I. życzliwie, łaskawie; benigne, amice, liberaliter.
N. syn.
large: KodPol I p. 119 (a. 1286).
II. dobrowolnie, z własnej woli, bez przymusu; suo arbitrio, sponte, nemine cogente
KodMp II p. 167 (a. 1287) : causam suam fratri suo ... contulit b-e, non adstrictus.
KodWp II p. 256 (a. 1307) : molendinum ... exposuimus nec non b-e consensu preassumpto resignavimus.
KsgŁawKr p. 1 (a. 1365) : duas marcas eidem Georio ... tollendas b-e assignavit.
Ita saepissime.
N. glossam Pol.
KsgPrzem II p. 112 (a. 1451) : Andreas ... posuit solidum, quia Kosth aprobauit iuratorem iuris Maydburgensis b-e, alias «dobrowolne ssą pusczil w prawo meydburskye» huius civitatis.
Syn. et iuxta posita
matura deliberatione (( KodWp V p. 108, a. 1407 ; AKapSąd II p. 46, a. 1419), ; unanimiter ( KsgŁawKr p. 220, a. 1393), voluntarie ( StPPP VIII p. 205, a. 1387).
Opp.
astrictus ( KodMp II p. 167, a. 1287) , coactus (( AKapSąd II p. 46, a. 1419 ; KodKrak I p. 272, a. 1485), ; compulsus ( KodWp V p. 108, a. 1407 ; AKapSąd II p. 46, a. 1419).
III. bez przeszkód, swobodnie, dowolnie; sine impedimento, libere, ad libitum
KodMp II p. 291 (a. 1311) : insuper addimus ... sculteto ... libere ac b-e venari et piscari.
TPaw III p. 477 (a. 1400) : sic me Deus, sicut ultra duodecim annos istam hereditatem b-e tenet.
Et paulo infra sic me Deus etc., sicut istam meri cam «dirszawa» tenet Michal ultra duodecim annos b-e Petri.
KodMp IV p. 193 (a. 1421) : damus et concedimus prefato sculteto nostro ... kmetones predicte ville b-e pignorare.
Ita saepius. Cf. BENEVOLITER I, BENEVOLUS III 1. Ad I-III cf. Słownik Staropolski s. v. dobrowolnie.
IV. singulare: oczekując życzliwości z czyjejś strony; benevolentiam alicuius exspectando
CodEp III p. 413 (a. 1493) : princeps ... et universa respublica Veneta poterunt ... sibi polliceri, omni peculiari benevolentia, integritate et amore sacre regie maiestatis pro omni suo voto semper b-e atque fiducialiter uti posse.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)