I. dobrowolnie, z własnej woli, bez przymusu; suo arbitrio, sponte, nullo cogente

ZabDziej I p. 39 (a. 1431) : promisit deliberare eandem hereditatem b-r a fratribus.

StP PP VII p. 440 (a. 1496) : pars aduersa stans personaliter ... b-r dixit.

Ita saepius. Cf. BENEVOLE II et Słownik Staropolski s. v. dobrowolnie.

II. bezstronnie, z dobrą wolą; sine studio, bona voluntate

AGZ XIX p. 452 (a. 1499) : iudex dixit: dne Dampsky, causa ista, que vertitur inter te et Iudeum ex querella ipsius, iuste et b-r decernitur.