Lexiconis papyracei Auctores

Słownik Łaciny Średniowiecznej w Polsce jednym z kilkunastu podobnych słowników redagowanych w Europie, nad którymi pracę podjęto w odpowiedzi na inicjatywę Union Académique Internationale z r. 1920 opracowania osobnych słowników dla łaciny średniowiecznej poszczególnych narodów. Słownik polski jest w tej chwili jednym z najdalej zaawansowanych, a ponieważ zaczął wychodzić jako pierwszy od r. 1953, stanowi wzór dla pozostałych słowników. Potwierdzają to m.in. liczne pochlebne recenzje umieszczane w renomowanych czasopismach filologicznych. Zasady redakcyjne Słownika zostały ustalone przez zmarłego w 1996 r. jego pierwszego redaktora, światowej sławy filologa, prof. Mariana Plezię. W latach 1988-2005 pracami słownikowymi kierowała prof. Krystyna Weyssenhoff-Brożkowa. Obecnie pracownią kieruje dr hab. Michał Rzepiela, prof. IJP PAN.

Zespół Słownika

  • Jagoda Chmielewska
  • Aleksandra Kulbicka
  • Anna Ledzińska
  • Agnieszka Maciąg
  • Krzysztof Nowak
  • Krzysztof Pawłowski (do 2013 r.)
  • Michał Rzepiela
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)