- F.
- Th.
- Bl.
[
comp.
benevolentius:
CodEp III
p. 45 (a.
1450)
:
benivolencius prebere benignum solita est auditum.
CALLIM. Sbign.
p. 243
:
ne ... alicui fuerit aliquando
benevolentius affectus.
Cf. Th.
II 1893, 43
sq. ]
I.
życzliwie, łaskawie; benevole,
benigne.
Syn.
alacriter (
CodEp II
p. 45, a.
1450).
II.
dobrowolnie, z dobrej woli;
voluntate, sponte
StPPP XI p. 84 (a. 1501) : omnes coram iudicio virgam b-r porrexerunt.
Visit. p. 330 (a. 1511-1512): coloni frumenta de campis ipsius plebani usque in dotem plebanalem reducebant, prout et huic moderno plebano conducunt b-r.