- F.
 - Th.
 - S.
 - Dc.
 - A.
 
               I. 
               propr. 
                
               
            
                  1. 
                  
                     trans.  zabrać,
                     uwieść,uprowadzić (zwłaszcza w
                     niewolę); auferre,deducere,
                        removere,in servitutem
                        abigere.
                  
                  
               
                         N.  
                      
                                                
                  
                     
                     o rzece: skierować w inną stronę;  de flumine: avertere, derivare 
                     
                                            KodPol II p. 677 (a. 1323) : inhibemus ... ne quis predictum riwlm Striz a ... naturali meatu abstrahere vel a-re ... audeat.
                        Constr. :  
                                                
                     
                     
                                            
               
                        a.  aliquem, aliquid. 
                     
                     
                        b. 
                        addito unde:
                         c. 
                         dat. 
                        ;
                         c. 
                         a, ab; c.  de. 
                     
                        c. 
                        addito quo:
                         c. . ad,
                           c.  in.
                     
                  
                  2. 
                  
                     intrans. 
                     ujść,wycofać się;  discedere 
                  
                  
            DŁUG. Hist. III p. 127 : abinde autem a-it (Magister Prussiae sc. ) et in terram Cuyaviensem ad castrum Wischegrod descendens, illud ... exurit.
               II. 
               transl. 
                
               
            
                  1. 
                  odwieść od jakiegoś zdania lab zamiaru;  a sententia vel
                     proposito aliquem revocare.
                  
                  
               
                        
                           Constr. : 
                                                
                     
                      
                     
                                            
               
                        a. 
                        c.  ab. 
                     
                        b. 
                        c. 
                         ex 
                  Tom. VI p. 78 (a. 1522) : nuncius noster ex orda Tartarorum nos certiores fecit illos magna vi ad regnum nostrum contendere velle, neque illos ex hoc suo instituto a-i a se potuisse.
                  2. 
                  skłaniać do czegoś; 
                     persuadere alicui
                  
            MPH III p. 687 (a. 1460) : (Rudolphus episcopus Vratislaviensis ) fulmine suo partem temerariam domuit et sic in concordiam a-xit.
               III. 
               
            
                  1. 
                  uwieść kobietę; 
                        seducere mulierem.
                  
               
               
                  2. 
                  namówić do
                     złego;  pertrahere ad
                        facinus.
                  
               
               
                  3. 
                  skłonić do
                     porzucenia kogoś (zwł. chłopa do opuszczenia swojego pana lub ucznia do opuszczenia mistrza);
                     
                     facere ut aliquis ab aliquo discedat
                     (praec. colono persuadere ut dominum
                     suum, vel discipulo ut magistrum
                     deserat)
                  
            StPPP VIII p. 277 (a. 1388) : Petrlin kmethonem ab ipso a-xit de media sorte et de isto dampnum 1 ½ marcam habet.
APozn II p. 383 (a. 1499) : nullus magistrorum, qui in aliis civitatibus ... morantur, audeant aliquem socium aut familiam allicere vel a-re ab ipsis de civitate.
               IV. 
               
                  iur. 
                   t.t. zastawić, obligare 
               
            StPPP II p. 443 (a. 1438) : si aliqua bona hereditaria ... dictus dominus Derslaus ... cum fratribus suis... obli gauerint vel quocunque modo a-erint alias «zavedlij», hec ... bona ... debent libertare,cf. ABDUCTIO II.
                     N.
                      constr. 
                                            
            
                  
                   a-re in 
                  :
                  
                                        ib. p. 637 (a. 1455) : Paulus de Miedzwyedz ... totam suam partem hereditatis ... Johanni Galka ... in quinquaginta marcis communis pecunie a-xit alias «zawyodl».
               V. 
                se a-re  
               wywieść się, udowodnić słuszność swej sprawy;  rem suam coram
                  iudicio probare 
               
            JusPol p. 454 (a. 1472) : statuimus, quod super tali satisfactione allegata se cum plenis testibus a-at alias «wywiedziesie», qui sic a-tus ... erit ... liber.
Ib. p. 373 (a. 1531) : citatus ... si testibus plenis se non a-erit, causam ... perdet.
               VI. 
               wypłacić pieniądze;  pendere
                  pecuniam 
               
         KodPol IV p. 117 (a. 1465) : solucio (sc. debiti ) ... debet fieri in Cracouia ... ita ut tales peccunie libere in ... manus creditorum ... a-i possint.