- Th. (s.
- v.
- expedio),
- Bl.
- L.
- A.
- K.
[superl. expedientissimus 50 infra, cf. Th. V 2, 1617, 76 et 82.]
korzystny, pożyteczny, ważny; commodus, utilis, qui magni momenti est.
Occ. loco subst. n. (sq. ad)
MARTIN. OP. Serm. p. 55 nlb. : tertium e-ns ad cursum est onera deponere, nemo enim bene currere potest oneratus.
Praec. impers.
expediens (alicui) videtur (est).
Constr.
a.
abs.
b.
sq.
dat.
KodKKr II p. 210 (a. 1397) : ad futuram rei tam presencium quam eciam futurorum, ad quos presentes peruenerint et quibus e-ns fuerit, tenore presencium deducimus noticiam.Ita saepius. c. sq. inf.
KodKKr I p. 170 (a. 1325) : reservo mihi ... duos mansos ... in triplici divisione ... quos mihi e-ns videbitur eligere.
KodKrak p. 70 (a. 1379) : quociens ipsis oportunum, commodosum et e-ns fore videbitur.d. sq. acc. c. inf.
Dogiel IV p. 194 (a. 1506) : non esse e-ns aliquem per sanctitatem tuam ad illas partes mitti nuntium.e. sq. enunt. subi.
PommUrk II p. 593 (a. 1286) : ea, que geruntur in tempore ... e-issimum est propter huiusmodi oblivionis errorem cauendum studiosius, ut scribantur.
DokKujMaz p. 318 (a. 1349) : decens, e-ns (ed. expedius) et honestum est, quod cuncta gesta mortalium ... scripturarum apicibus ... eternentur.
Tom. XVII p. 606 (a. 1535) : cum itaque e-ns sit ... reipublicae, ne mala remaneant impunita.