Ogólne
Pełne hasło
Więcej

EXCOGITATUS

Gramatyka
  • Formyexcogitatus, excogittatus, excoittatus, excogitatum
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -a, -um -i
  • Część mowyprzymiotnikrzeczownik
  • Rodzajnijaki
Znaczenia
  • I. pass.
    • 1. wymyślny, wyszukany, niezwykły
    • 2. wymyślony, zmyślony, bezpodstawny
    • 3. samowolnie ustanowiony, samowolny, bezprawny
  • II. sensu act. przemyślny, przebiegły

Pełne hasło

EXCOGITATUS s. EXCOGITTATUS s. EXCOITTATUS, -a, -um
  • F.
  • Th.
  • Bl.
[superl. excogitatissimus, cf. infra 1344,4.]
I. sensu pass.
1. wymyślny, wyszukany, niezwykły; exquisitus, singularis, v. gr. arma (opp. communis: StPPP VII p. 58 ).
2. wymyślony, zmyślony, bezpodstawny; commenticius, fictus, falsus
SSrSil VIII p. 227 (a. 1463) : falsissimum atque e-issimum mendacium.
AKapSąd II p. 897 (a. 1492) : e-a et conficta falsa.
N.
abs. loco
subst. excogitatum,, -i n wybieg; fraus, dolus
AGZ XIX p. 468 (a. 1500) : sunt obligati ... solvere triginta marcas nullo e-o prefatum dominum evadendo.
Cf. Th. V 2,1276, 56 sqq.
3. samowolnie ustanowiony, samowolny, bezprawny; ad arbitrium constitutus, arbitrarius, iniustus
ArSang II p. 77 (a. 1388) : iusticiarius ... recipiendi quamcumque exactionem seu e-am pecuniam, quae «oprawne» dicitur, super cmetones nullam habebit potestatem.
II. sensu act. przemyślny, przebiegły; callidus, vafer, industrius
KodMp II p. 129 (a. 1270) : per e-am malitiam facta ydonea retractantur.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)