- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
- B. (superl.),
- A.
I.
(de rebus) znakomity,świetny, , wspaniały, dostojny; praestans,eximius, insignis, nobilis,magnificus.
Glossae
Pol.
RFil XXV p. 153 (a. 1450) : e-ns nobilitas «vyszoka slachethnoscz».
Ib. infra cecidit ab e-i «sz wyszokyey» potestate ad ignobilitatem.
N.
α.
sigillum
pieczęć majestatyczna; maius
KodMp III p. 304 (a. 1377) : in cuius rei testimonium e-ns sigillum illustrissimi domini regis ... quo vtimur specialiter ... presentibus est appensum (cf. etiam ArPrawn X p. 91, a. 1400).
β.
ius
(i. iudicium)
excellentius
sąd wyższej instancji;
i. q. superius
KodKKr II p. 199 (a. 1396) : quam quidem causam ... nobis discernere ignorantibus Sandomiriam ius tanquam ad e-ius ... remisimus.
Inde
a.
phil.
α.
wybitny,doskonały; perfectus,perfectione excedens
STOB. Aret. fol. e III13 : omne ... bonum e-ns dignum honore putatur.
GŁOG. Anal. fol. GG VIb : sufficit tamen, quod aliquod e-ius reperiatur in corporibus celestibus quam calor, vt luminositas, dyaphaneitas.
β.
krańcowy; finalis
MatFil III p. 12 (saec. XV med.med) : sensus non sentit sensibile e-ns, ergo nec intellectus intelligibile e-ns.
Inde sensu subst.
ib. p. 13 : duplex est e-ns vel clarum vel communissimum, modo sensus non sentit sensibile clarum.
b.
mus. najwyższy (dźwięk); (sonus) acutissimus.
Dicitur etiam
clavis :
SZYDL. p. 14 : claves ... superacute ... possunt dici e-ntes, quia excellunt alias claves tam in loco quam in situ.Cf. etiam ib. infra et
MONET. fol. B Ib: clauium ... seriem ... in capitales, graues, finales, confinales, acutas et superacutas e-es diuiserunt.
II.
(de hominibus) znakomity,dostojny,wybitny; eminens,magnificus,
excelsus.
Praec. loco appellationis honorificae, quae tribuebatur principibus, item Deo
(
KodMp IV
p. 506, a. 1450
;
PAUL. CR.
p. 24, v. 271
).
Constr.
a.
sq.
ex:
NIC. BŁ. Serm. I p. 102 : mater ex maxima dilectione e-ns.
b.
sq.
in
c.
abl.