- Th. (rec.),
- B.
I.
log. w znaczeniu (odniesieniu do) wyjątku; exceptionis ratione ac sensu
GŁOG. Hisp. fol. 108a : signum exceptivum tenetur e-e.
WROCŁ. Dial. fol. M VIIIa : requiritur ad hoc, vt terminus extra captus sit ... principale subiectum e-e seu terminus, a quo fit exceptio.
II.
iur. z powołaniem się na niewłaściwość sądu; per exceptionem iuris
(cf.
s.
v. II 2)
ZabDziej II p. 120 (a. 1483) : in presencia ...Iacobi allegantis et contradicentis e-e ipsum ... Kilianum non habere locum cittandi eundem.Cf. EXCEPTIVUS II.