- F.
- Dc.
- B.
- L.
I.
taki, który przystoi panu, pański; qui dominum decet, domini est
StPPP X p. 45 (saec. XV in.in) : dignificientia d-is canonibus contradicere non tenetur.
II.
należny panu; qui domino debetur
AAlex p. 268 (a. 1503) : qui cardinalis Fridericus ... domino meo i. regi semper gratiosus ... in singulari ostensione d-is et amicabilis gratiae fuit.
III.
iur.
poena
kara na rzecz panów zasiadających w sądzie (tutaj na rzecz kapituły); poena quae dominis iudicio assidentibus (hic canonicis) solvebatur
AKapSąd I p. 176 (a. 1502) : dabunt ... fideiussores quinque marcas pecunie dicte Katherine pro capite ... filii ... et capitulo pro pena hereditaria seu d-i etiam quinque marcas.