- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- B.
- A.
pan,władca, panujący; qui dominatur, dominus
1.
de regibus, ducibus sim. Glossa
Pol.
GLb p. 33 : d-or «panvyączy».
Constr.
a.
abs.
b.
sq.
gen.
2.
de deis paganorum vel de Deo Christiano. Additur
gen. (virtutis aeternae:
VAdAnt
p. 40, 1).