- Dc.
- B.
- N.
iur.
I.
odziedziczony drogą podziału majątku; per divisionem bonorum acquisitus
AGZ XII p. 181 (a. 1448) : illa bona obligata debent sortiri super partem suam d-em bonorum.
II.
1.
litterae
tzw. list dzielny, pisemny akt podziału majątku;
quibus bonorum divisio perscripta est
ArSang II p. 184 (a. 1448) : vt in eadem litera d-i clarius ... scriptum est.
AGZ XII p. 250 (a. 1457) : super bona habeo literam d-em.Ita saepius. Cf. Słownik Staropolski s. v. dzielny 2.
Additur gen. explic.
ZabDziej II p. 321 (a. 1486) : littere due d-es, una dotalicii et alia limitacionis granicierum (ed. -am).
2.
pecunia
tzw. dzielne, opłata przy podziale majątku; quae ratione divisionis bonorum solvi solebat
APozn I p. 84 (a. 1441) : super quam divisionem ... Anna dominis consulibus grossum (ed. quem) d-em persolvit.Cf. Słownik Staropolski s. v. dzielne.