- F.
- Th.
- Bl.
- A.
I.
1.
długotrwałość, długi czas; longinquitas, longum tempus.
N. locut.
ex diuturnitate :
Somm. p. 972 (a. 1363) : obsequia fidelia ... nostri fidelis dilecti ex d-e nobis per eum impensa et adhuc impendenda attendentes.
2.
trwałość, wieczne trwanie, przetrwanie; perpetuitas
DŁUG. Hist. I p. 209 : Boleslaus ... d-is ... cupidine ardens statuas ferreas et in oriente ... et in septemtrione locavit.
II.
iur.
t. t. dawność, przedawnienie, określony w prawie upływ czasu, powodujący utratę prawa lub skargi, bądź nabycie prawa do rzeczy; praescriptio, temporis spatium legibus constitutum, quo praeterlapso ius quoddam (e. g. ius querelae) amittebatur vel alicuius rei possessio acquirebatur
KodKKr I p. 251 (a. 1353) : episcopus in modum litis contestacionis respondit, allegando prescripcionem et d-em seu antiquitatem.
KodPol I p. 226 (a. 1364) : audita ... proposicione questionis et responsione ... quia d-em allegabant ... nos ... per decretum judicij ... Andree ... mandavimus ... hereditatem ... Dobriniensibus adjudicari.Ita saepius. Glossa Pol.
AGZ XI p. 459 (a. 1461) : nulla prescripcione evadendo aut aliqua d-e alias «dawnosczo».Ita saepius.
N.
terrestris
dawność ziemska; diuturna alicuius praedii possessio
StPPP II p. 430 (a. 1437) : promittimus eciam non euadere d-e terrestri, alia «nije odbiwacz szijemsko dawnoszczio».
KsgLub p. 67 (a. 1452) : domina Anna manendo cum ipso in uno districtu d-em terrestrem omnem obtardavit alias «zameszcala».Cf. DIUTIO DIUTURNIA Słownik Staropolski II 40, 31—45 et Dąbkowski, Prawo prywatne I 296—325.
Constr.
a.
sq.
in
c.
abl.
StPPP IX p. 105 (a. 1475) : dominus Nicolaus ... leuat ducentas marcas ... nolens perdere d-em in obligacione.b. sq. pro :
StPPP I p. 332 (a. 1428) : datur terminus ad interrogandum ... si habent ciues d-em pro plumbo aut non?