- F.
- Th.
- S.
I.
propr.
1.
a.
rozrywać, rozdzierać, rozszarpywać;
dirumpere, distrahere (partes corporis). Occ.
barbam
targać; vellere
GALL p. 49, 5 : barbam eius subridendo d-ns, osculum ei satis preciosum exhibuit,
b.
rozrzucać, rozpraszać; disicere, spargere
DŁUG. Op. p. 67 : ut per iactus ... in remotiora ... loca artus sacri d-rentur.
2.
odrywać, odłączać, rozdzielać; separare, scindere, dividere.
N. regionem aliquam
KodMp II p. 107 (a. 1257) : terram memoratam alterius gentis non aplicet populo aut a Polonica natione d-at.
AAlex p. 399 (a. 1504) : ducatus Lituaniae ... ut nunquam in partes haereditarias dividendus veniat nec d-i et sequestrari e regno Poloniae possit, sed unum et indifferens corpus cum ipso sit.
Constr.
a.
sq.
abl.
b.
sq.
ab. c.
sq.
ex :
DŁUG. Hist. II p. 406 : in morte denique articulis, a quibus in vita imago gestabatur, adeo infixa adhaesit, ut nequaquam ex his ... posset d-i.
II.
transl.
1.
skłonić do odstąpienia, zerwania z czymś, odstręczyć;
alienare (ab aliqua re).
2.
pass.
odchodzić, rozstawać się, rozłączać; discedere, desistere,abire (ab aliquo vel ab aliqua re abstr.
v.
gr.
a proposito, a ritu sim).
N. constr. sq.
ad :
MPH II p. 79 (Herbord) :dux vero a nobis ad sua negocia d-itur.