Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DIRUS

Gramatyka
  • Formydirus, dirae, dira, dirum
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -a, -um -arum -orum -i
  • Część mowyprzymiotnikrzeczownikrzeczownik
  • Rodzajżeńskinijakinijaki
Znaczenia
  • I. propr. propr. złowieszczy, niepomyślny, nieszczęsny,zgubny
    • 1.
    • 2. de imprecationibus, incantationibus sim.: niesamowity, czarodziejskiprzekleństwo, złorzeczenie, czary, zaklęcia
  • II. transl.
    • A. (praevalente notione terrendi, horrorem faciendi) straszny, okropny, budzący grozę, okrutny
      • 1.
        • a. concr.+ carcere, custodia, vinculis, vulneribus
        • b. abstr.
      • 2. de hominibus et animalibus: okrutny, dziki, srogi, groźny
      • 3.
        • subst. okropność, okrucieństwo, rzeczy przejmujące grozą
    • B. trucizna, jad

Pełne hasło

DIRUS, -a, -um
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc. (s.
  • v.
  • dirae)
I. propr. złowieszczy, niepomyślny, nieszczęsny,zgubny; fatalis, sinister, tristis, calamitatem portendens
1. de malis ominibus (v. gr. cometa, fato).
2. de imprecationibus, incantationibus sim.: niesamowity, czarodziejski; horridus, magicus, quiincantatoris est (saec. XV—XVI). Inde subst. dirae,, -arum f. przekleństwo, złorzeczenie, czary, zaklęcia; exsecratio, devotio, detestatio, imprecatio, incantatio (saec. XVI).
II. transl.
A. (praevalente notione terrendi, horrorem faciendi) straszny, okropny, budzący grozę, okrutny; abominandus, atrox, terribilis, horribilis, immanis, crudelis, pessimus
1. de rebus
a. concr. (v. gr. de carcere, custodia, vinculis, vulneribus sim.).
b. abstr. (v. gr. de calamitate, certamine, hostilitate, ira, libidine, meditatione, servitute, tyrannide).
Constr. abs. vel sq. dat.
2. de hominibus et animalibus: okrutny, dziki, srogi, groźny; crudelis, ferox, trux, terribilis, immanis, saevus. Inde
3.
subst. dira,, -orum n. okropność, okrucieństwo, rzeczy przejmujące grozą; crudelitas, immanitas, atrocitas.
N. glossam Pol.
RFil XXII p. 19 (a. 1466) : d-a minatur «ocrudnosczyamy».
B. (praevalente notione nocendi) subst. dirum,, -i n. trucizna, jad; virus, venenum
NIC. POL. p. 68, v. 382 : arte repressa uiri curat violentia d-i in vim virtutis conuersa.
Ib. v. 394 : fit virtus (ed. virus) d-i uis, medicina viri.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)