Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DETRUNCATIO

Gramatyka
  • Formydetruncatio, detruncacio
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -onis
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzaj
Znaczenia
  • I.
    • 1. odrąbanie gałęzi, przycięcie
    • 2. powalenie, zrąbanie
  • II. + membrorum corporalis capitis obcięcie (członków), okaleczenieścięcie

Pełne hasło

DETRUNCATIO s. DETRUNCACIO, -onis f.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • L.
  • A.
  • N.
I.
1. odrąbanie gałęzi, przycięcie; abscisio, decurtatio. Item frondis ( DŁUG. Hist. III p. 473 ).
2. powalenie, zrąbanie; caesura (arborum)
DŁUG. Hist. I p. 322 : silvam ... arborum d-e ... circumsepiri.
Ib. III p. 473 : silvas... per d-em aut arboris aut frondis violare. Cf. ib. V p. 76 et 354.
II. membrorum obcięcie (członków), okaleczenie; mutilatio. Dicitur corporalis ( MARTIN. OP. Marg. fol. r 3b) . Occ. capitis ścięcie; poena capitis ( *CodVit p. 1010, a. 1416 ; Tom. VII p. 260, a. 1525) .
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)