- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- A.
[part.
perf.
deminuitus:
ADAM
p. 300
:
ad cultum ... magni Jovis non deminuitum unquam.]
I.
A.
propr.
aliquid
zmniejszać, umniejszać, uszczuplać, ujmować; minus reddere, coartare, extenuare
1.
concr.
v.
gr.
bona, proventus
sim.
Syn.
exhaurire (fiscum:
Tom. XIV
p. 741,
a. 1532)
, expendere (res ecclesiae:
KodWp II
p. 397, a. 1326).
Item in imagine
dies alicuius
i. e. vitam(
CodPom I
p. 84, a. 1173)
, gradum genealogiae (i. e. propinquitatis
AGZ XVIII
p. 411, a. 1500).
Occ.
pass.
α.
opadać; decrescere (de flumine)
DŁUG. Hist. I p. 15 : fluvii ... solis fervore aut hiemali constrictione non d-untur in alveis.
β.
brakować; deficere
ArHist X p. 190 (a. 1539) : adhortata est sua ... ptas de d-tis cereis et thure.
2.
abstr.
v.
gr.
cultum divinum (
KodWp I
p. 387, a. 1269
et saepius), famam alicuius (syn. sugillare:
CodEp III
p. 531, a. 1434)
, praeceptum religionis (
ADAM
p. 304
).
B.
transl.
aliquem
umniejszać, poniżać; deprimere, humilem
reddere
DŁUG. Hist. V p. 69 : queruntur se praelati ... Maioris Poloniae per dignitatem cardinalatus Sbigneo Cracoviensi episcopo collatam depressos et ... d-tos esse.
CRIC. p. 259 : in fama et bona existimatione sua d-tus fuit. Cf. Th. V 7, 484, 59 sqq.
Constr. ad
A—B: a.
sq.
acc.
b.
sq.
dat.
StPPP IX p. 117 (a. 1482) : transposuerunt terminum ... iuri nichil d-ndo.
ArHist VIII p. 353 (a. 1499) : volens unumquemque in suo iure conservare nec alteri augere alterique d-re ius.
AGZ XIX p. 482 (a. 1503) : iudices nolentes unicuique parti favere neque d-re. Cf. Th. V 1, 485, 79 sqq.c. sq. de. d. sq. in c. abl.
KodKKr I p. 153 (a. 1318) : predictam hereditatem in nullo penitus d-tam ... tenere debet.
StSyn III p. 54 (a. 1320) : quod ... ipsis ecclesiis utiliter est inpensum, hoc ipsis aut in parte d-unt aut in totum auferre conantur.
PP II p. 161 (a. 1453) : molendina ... in suis proventibus fuerunt d-ta.Cf. DEMENSURO I 3.
II.
pozbawiać; privare
MPH III p. 728 (saec. XVI in.) : dux Boleslaus fuit facultatibus omnino d-tus. Cf. Th. V 1, 484, 66 sqq.
Praec.
rationem
et abs. : log.
t. t. uszczuplać, ujmować; demere, detrahere
GŁOG. ExLog fol. 102b : quedam determinatio est contrahens tantum, que est propria ... quedam vero est determinacio impropria, que est d-ns vel privans racione dicti simpliciter.
WROCŁ. Dial. fol. D 2b : determinatio... d-ns... d-it rationem eius, cui additur.
BYSTRZ. Top. fol. V 5b : bonum ex circumstantia accipitur pro bono sumpto cum quacumque determinatione, siue sit d-ns siue distrahens siue alterius modi.
Ib. infra tale aliquid d-it de ratione boni et facit illud, cui additur, esse bonum secundum quid.Ita saepius in textibus phil.
III.
singulare: odłączać, oddzielać; separare, dividere
*LhnUrk I p. 145 (a. 1335) : a capite membra d-re non convenit, que ... separata ... in se deficiunt et languescunt.