Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DEMINUTIVUS

Gramatyka
  • Formydeminutivus, diminutivus, deminutivum
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -a, -um -i
  • Część mowyprzymiotnikrzeczownik
  • Rodzajnijaki
Znaczenia
  • I. gram. gram. zdrobniały
  • II. phil. phil. powodujący zmniejszenie, ubytek czegoś

Pełne hasło

DEMINUTIVUS s. DIMINUTIVUS, -a, -um
  • F.
  • Th. (rec.),
  • Bl.
  • N.
I. gram. zdrobniały; qui deminuendi sensum habet
DŁUG. Hist. I p. 77 : principes ex eo Lechone descendentes appellatione d-a ... vocabantur Lesthkones.
Eodem sensu
subst. deminutivum,, -i n.
MARTIN. OP. Marg. fol. i 3a : loculus est d-um a loco.
GŁOG. Phys. fol. A 4a : maxilla est d-um a malis. Cf. Th. I 1, 487, 54 sqq.
Occ. verbum :
GŁOG. Alex. I p. 122 : verbum d-um... significat deminutionem actionis sui primitivi, vt 'sorbillo’ id est modicum sorbere.
II. phil. powodujący zmniejszenie, ubytek czegoś; deminuendi vi praeditus
JAC. PAR. p. 271 : de causa d-a et corruptiva caritatis.
GŁOG. ExLog fol. 102a : quandocumque aliquid additur alicui et vnum est d-um alterius, ibi potest inferri d-um, non autem absolute potest inferri illud, cuius est d-um.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)